|
بی بال پریدن..
|
امروز که آخرین برگ اردیبهشت را ورق می زدم ، چیزی در درونم شکست چیزی شبیه به وجود تو شیشه شیشه آیینه آیینه. آخر امروز شد سه ماه سه ماه رومیست که از سرزمین عشق باز گشته ایم اما هنوز اندر خم یک کوچه ایم هنوز یادمان می رود سحرگاه رو به معشوق سجاده بندازیم هنوز چهره هایمان آسمانی نشده هنوز اسیر زمینیم. اسیر جایی که تو تنها برای جند لحظه رویش فرود آمدی! اسیر شهری که برج هایش به قدری بلند است که تمامی آدم هایش گردنبند می بندند و چشم هایشان نوک آن ها را جست و جو می کند. آری ما اسیر زمین شده ایم و شما مالک آسمان !!!
تا به حال فهمیده ای که چرا آسمان را دوست دارم؟ آسمان پر است از رد پاهای تو و همسفرانت آبی آسمان چشمانم را نوازش می کند و چشمان تو را برایم تداعی می کند چشم هایی که خداوند هم در برابرشان تاب نیاورد خرید .. به هر قیمتی چشمانت را خرید و به آسمان برد و حالا این ماییم و حسرت که در کنار هم سال ها تو را از پس همین قاب خاکخورده می نگریم!!
راستی که زود گذشت!! 3 ماه به اندازه 3 ساعت... فردا که خرداد آغاز شود ستارگان دوباره پر نور شده ،سرنوشتی دیگر رقم خواهند زد...
ای که لیلایت خریدارت شده! سرنوشت ما را یه دیدار ختم کن،نه هجران!! سال هاست کهن ترین هجران ها را شنیده ایم اما دیدار حکایتی دیگر دارد.............
پینوشت: دوستان و یاران ! در پناه یزدان ، قلمتان جاودان...
یا فاطمه زهرا [ یکشنبه 91/2/31 ] [ 6:33 صبح ] [ نقل و نبات ]
[ نظر ]
|
درباره وبلاگ  من بی اسم تو بسمل باران را فراموش خواهم کرد من که نه گرگ پیراهنم را دریده و نه چاه مویه هایم را برملا خواهد کرد..... تنها اینجا هستم تا کمی با تو دردو دل کنم... تویی که این روزها تنها نامت را درشناسنامه ی کوچه ها می نویسند... |
| [ طراح قالب : پیچک ] [ Weblog Themes By : Pichak.net ] |
