|
بی بال پریدن..
|
یواش تر!! کمی آهسته تر گام بردار!پایت زخمی میشود!! روی این سنگ و کلوخ های سفت ،پا بگذار اما.. اما مراقب باش پایت زخمی نشود!!! . . زخمی نشود!؟؟ خب زخمی بشود .مگر چه قدر درد دارد؟ دردش بیش از یک ترکش است؟ یا دو ترکش؟؟ دردش بیش از تنها شدن یک کودک است؟یا بی فرزند شدن یک مادر؟ دردش چه قدر است؟؟ می بینی؟! حتی اندازه گیری آن ها نیز دشوار است!! این مردان شگفت انگیزی که می بینی، مزاری ندارند که در آن آرام بگیرند!! آن ها همان وقت که قلب هاشان شکافت ،آرام گرفتند. همان وقت که پرواز کردند و بی بال شدند...!! . . حال که امسال را آغاز کردیم، جای ما خالیست یا جای شما؟؟ . به راستی که جای ما خالیست. خالیست در زیر آن خاک های مقدس در بین د انه دانه ی خاک فکه خالیست جای ما!!! . . . . رسیدیم!! گام هایت را کوچکتر بردار! این جا دو کوهه است. کنار حوض بنشین و وضو بگیر و بعد داخل حسینیه شو. حسینیه حاج همت!!! . . حاج همت!راستی عیدی ما چه میشود؟؟! یادتان نرفته است که؟؟!! ما همه سربازان یک سنگریم! . . . . . عیدی همسنگری هایتان یادتان نرود!!! . . . یا حسین
[ پنج شنبه 91/1/3 ] [ 2:41 صبح ] [ نقل و نبات ]
[ نظر ]
|
درباره وبلاگ  من بی اسم تو بسمل باران را فراموش خواهم کرد من که نه گرگ پیراهنم را دریده و نه چاه مویه هایم را برملا خواهد کرد..... تنها اینجا هستم تا کمی با تو دردو دل کنم... تویی که این روزها تنها نامت را درشناسنامه ی کوچه ها می نویسند... |
| [ طراح قالب : پیچک ] [ Weblog Themes By : Pichak.net ] |
