|
بی بال پریدن..
|
نگاهم کن! همان شده ام که تو می خواهی. آرام! سربزیر! استوار...! همه چیز آماده است. همه چیز آماده است و چشمان من هنوز منتظرند. همه چیز دارم همه چیز ،جز یک چیز... . . دلم... دلم را دیگر ندارم.یعنی خیلی وقت است که چیزی به نام دل ندارم. دلم را همان وقت که پایت را از در بیرون گذاشتی با خود بردی! همان وقت که از زیر قرآن گذشتی... همان جا که در آغوشم گرفتی ... و همان جا که دست کوچکم از دستت جدا شد... همان جا دلم با تو رفت . . . حال سالهاست که دل من همراه توست و بی من خوش است باشد بگذار اگر دلی هم خوش است ،با تو خوش باشد اما بدان بدان ،این جای خالی کنار سفره هفت سین، همان جای خالی قلب من است. همان جایی که سالیان سال هنگام سال تحویل خالیست و من چیزی ندارم جز نگاهت که به جایت بگزارم. همان نگاهی که تبسمی رازآلود در آن نقش بسته و من هیچگاه راز آن لبخند را نفهمیدم. نفهمیدم تا زمانی که جای خالی قلبم را احساس کردم و آن جا بود که فهمیدم چرا هیچگاه خاک و گل از روی پوتین هایت نشستی!! چرا آن روز به جای خداحافظی لبخند زذی! و چرا هر شب به آسمان خیره می شدی و می گفتی: جای من خالیست. . . . . حال دیگر جای تو خالی نیست جای تو در کنار ستاره ها پر است در کنار همان آسمانیان و در کنار سفره هفت سین واین جا کنار من کنار من و عروسک کوچک قدیمی که او هم مثل من منتظر توست.... . . . . . . یا زهرا [ یکشنبه 90/12/21 ] [ 6:42 عصر ] [ نقل و نبات ]
[ نظر ]
|
درباره وبلاگ  من بی اسم تو بسمل باران را فراموش خواهم کرد من که نه گرگ پیراهنم را دریده و نه چاه مویه هایم را برملا خواهد کرد..... تنها اینجا هستم تا کمی با تو دردو دل کنم... تویی که این روزها تنها نامت را درشناسنامه ی کوچه ها می نویسند... |
| [ طراح قالب : پیچک ] [ Weblog Themes By : Pichak.net ] |
