|
بی بال پریدن..
|
مجری رادیو از یک تحقیق علمی صحبت می کرد... (دانشمندان کشف کرده اند که گریه کردن و اشک ریختن در خیلی از شرایط باعث سلامت روح و جسم است......) خوب که فکر کردم دیدم راست میگوید..مثل آسمان.. وقتی باران می بارد هوا پاکتر و مطبوع تر است.... یا اصلا مثل اشکهای این شبهای خودمان که حالمان را برای ادامه سال بهتر و زیباتر میکند هر سال که محرم می شود ، انگار یک وقفه ی کوچک بین روزمرگیمان می افتد که خیلی برای حال و هوای ما شهری ها لازم است. ما که هرروزمان شده پر از دروغ و دو رویی و خصلت های شهری! به قول عزیزی:(نکند تهرانمان کوفه شود...) گاهی آنقدر از این جمله میترسم که تمام وجودم یخ میکند مگر میشود؟؟؟! ما مثل کوفیان شویم؟؟!!!! مثل آنها پشت مسلم را خالی کنیم؟؟ یا بیعت هایمان را بشکنیم؟؟ مگر میشود که ندای اماممان را نشنویم؟ به کمکش نرویم؟!! و ذهنم از این همه سوال و تعجب پر میشود... تا جایی که قید فکر کردن را می زنم و دلم می خواهد آنقدر بخوابم که وقتی بلند شدم خیال کنم تمام این فکر ها در خواب به سرم زده است یقین داشته باشم که ما ابدا مانند کوفیان نیستیم و نخواهیم شد... ما حتما وقتی اماممان ظهور کند به یاریش میشتابیم....در راهش خون می دهیم ما حتما فرستاده اش را گرامی می داریم و با او بیعت میکنیم آری!اینطور بهتر است..... آرامش و امید در کنار هم و آمادگی برای جنگ وجودمان را آرامش دهیم ...اما نکند آرامشمان از جنس آرامش و سکوت غروب صحرای کربلا باشد.... احتیاط کنیم!
پ ن :با یاد فاطمه زهرا(س) این روزهایمان پر برکت باشد ان شاالله.
 [ جمعه 93/8/9 ] [ 12:40 عصر ] [ نقل و نبات ]
[ نظر ]
|
درباره وبلاگ  من بی اسم تو بسمل باران را فراموش خواهم کرد من که نه گرگ پیراهنم را دریده و نه چاه مویه هایم را برملا خواهد کرد..... تنها اینجا هستم تا کمی با تو دردو دل کنم... تویی که این روزها تنها نامت را درشناسنامه ی کوچه ها می نویسند... |
| [ طراح قالب : پیچک ] [ Weblog Themes By : Pichak.net ] |
