ااااااا ... اين جمله هه رو که اول اول نوشته ات نوشته بوديش رو اولين بار روي يکي از نيمکت هاي کلاس خوندم ... تازه خاطره سازم شد ... داشتم مي خوندمش تاسرمو اوردم بالا خانوم زرگر همچين نگام کردم گف چرا حواست نيست ... بعدشم از اون موقع به بعد قرار شد واس هميشه بشينم ميز اول ... واي خيلي بد بود ... چ خاطره اي دارم از اين جمله هه ...