نمي خواهد بگويي
شيرينمان کن معشوق ....
همين که خطابش کني معشوق ....
دستانت يخ مي کند
و ذوق مي کني از داشتنش
بگو
امتحان کن .....
اصلا آدم از همين معشوق قند درون دلش آب مي شود .....
بي خيال تمام بقيه اش ....
تمام تلخي بقيه اش

حرف ها و سخن هايشان به دانه هاي قهوه مي ماند،
که با کوچک ترينشان مي شود تمامي کام ها را تلخ کرد!!

کامم خيلي تلخ شده عطيه . . . خيلي . . . خيلي . . . خيلي . . .

يه چيزي..نابينا فرق الماس و شيشه رو نميدونه..اگ کسي نفهميد الماسي،تو شيشه نيستي اون نابيناست!

بازم ک برگزيده شد حانوووت!!!آره والا...همه نقل و نباتا شيرين نيستن...يکيش خودت!ولي آفرين!دوس داشتم

شيرينمان کن معشوق!!

جمله ي محشري بود عطيه ...

و من از اين روز هاي قهوه اي ...