|
بی بال پریدن..
|
(گوش کن! دورترین مرغ جهان می خواند.) شب تاریک است و دراز از آخرین نقطه ی شبنم که چکید از باران تا پایان صدای مرغ حقگو را ببین! همه چیز آماده است. ماه هم بیدار است! و تماشا می کند آنچه که ضمیمه ی سالهای انتظارش میشود. و زمانی که سریع تکه کلوخ کوچکش را بین این تاریکی خرج شب های تو و این مه تنها می کند.
اما باز هم همه چیز بر میگردد به کلامت سهراب (به تماشا سوگند و به آغاز کلام بهترین چیز رسیدن به نگاهیست که از حادثه عشق تر است)
پینوشت:لبریز شده از حرف این دل!!!
یا رب [ شنبه 91/4/31 ] [ 4:11 عصر ] [ نقل و نبات ]
[ نظر ]
|
درباره وبلاگ  من بی اسم تو بسمل باران را فراموش خواهم کرد من که نه گرگ پیراهنم را دریده و نه چاه مویه هایم را برملا خواهد کرد..... تنها اینجا هستم تا کمی با تو دردو دل کنم... تویی که این روزها تنها نامت را درشناسنامه ی کوچه ها می نویسند... |
| [ طراح قالب : پیچک ] [ Weblog Themes By : Pichak.net ] |
